Wikipedia (handig) Elfen

[Gast]

Een elf of alf is een mythisch wezen uit de Germaanse en Noordse mythologie en wordt ook in de Europese folklore beschouwd als een licht- of natuurgeest (zie beschermgeest) met bovennatuurlijke krachten.
Elfen worden soms ook wel alvermannen genoemd. In het Oudnoords worden ze álfr genoemd.

Elfen leven doorgaans in bossen, bloemen, aan rivieren en bronnen maar soms ook ondergronds (zoals grafheuvels).
Ze worden doorgaans afgebeeld als kleine jonge mannen en vrouwen met een haast bovennatuurlijke schoonheid. Ze bezitten grote wijsheid en ze zijn meestal goedaardig en helpen de mens. Vaak worden elfen afgebeeld met puntoren en vleugels. Soms lijkt de elf (of alverman) in verhalen op een kabouter, fee of nimf.
Het Elfenland is verborgen, de Ieren noemen het spookeiland Hy Breasail en de oude Britten noemen het eiland Man.
Avalon is het beroemdste elfeneiland, koning Arthur werd gekroond in Elfenland en werd er nogmaals naartoe gebracht nadat hij dodelijk verwond werd. Vier elfenkoninginnen verzorgen hem en hij slaapt in het hart van een elfenheuvel tot hij het land weer zal regeren.
Andere plaatsen zijn Annwfyn, Tír na nÓg, Tire Nam Beo, Tirn Aill, Mag Mor, Mag Mell en Tir Tairngire. Voor het eiland Gresholm ligt de Groene Weide der Bekoring onder de zeespiegel.

Een elfenkring wordt in Nederland een heksenkring genoemd. Een dans in deze kring leek kort te duren, maar de dans duurde in werkelijkheid zeven jaar.

De Noordse mythologie kende twee soorten Alven
De lichtelfen, wonen in Alfheim
De zwarte elfen, wonen in Svartalfheim
In de Germaanse mythologie is de Ondine en in de Keltische en Ierse mythologie is de Sídhe bekend. De Sídhe houden imposante parades, elfenparades. De paarden van de Daoine Sidhe-stam zijn beroemd over de hele wereld. Deze elfen zouden de laatste der Tuatha Dé Danann (Tootha day danan) zijn. Ze zijn naar het onderaardse rijk verdreven.
De Brythonische mythologie kent de Korrigan en de Zuid-Afrikaanse de Abatwa. Elfachtige wezens komen voor in de folklore wereldwijd, zoals Piskies.
Op de Veluwe wordt een alf (of elf) Blauwe Gerrit genoemd.
Oberon is een mythologische elfenkoning.
In Amerika wordt de Kerstman geholpen door elfen, in Europa kent men de Lutin, Nisse of Tomte als hulpje.
In IJsland wordt verteld dat Eva haar kinderen waste in de rivier. God kwam langs en ze verborg haar kinderen die nog niet gewassen waren. De verborgen kinderen werden elfen. In Scandinavië is dit volk bekend als het Huldervolk, het verborgen volk (zie ook Huldra en witte wieven). Huldermeisjes zijn mooi, maar hebben een lange koeienstaart.
De woningen van elfen in IJsland bestaan uit gestapelde stenen. Deze worden door de IJslandse bevolking en bezoekers groter gemaakt of bijgeplaatst. Zij moeten niet verward worden met zogenaamde steenmannetjes.
In andere verhalen zijn elfen gevallen engelen, die tussen Hemel en Hel leven.
Sinds de kerstening zijn elfen of feeën in verhalen soms de zielen van ongedoopte kinderen

In tegenstelling tot deze sprookjes worden elfen in de trilogie The Lord of the Rings afgeschilderd als slimme en bewonderenswaardige wezens, iets langer dan een mens. Ze zijn onsterfelijk en rechtschapen en over het algemeen veel getalenteerder dan mensen op het gebied van beeldende kunst, muziek, handvaardigheid en taal.

n de wereld van Midkemia (gecreëerd door Raymond Feist) zijn elfen qua uiterlijk net hetzelfde als als hierboven beschreven. Het enige verschil is dat deze elfen eerst slaven waren van de machtige drakenheersers. Na de vernietiging van deze laatsten zijn de elfen vrij. Alleen zijn zij verdeeld onder verschillende groepen.
De Eledhel (de elfen van het licht)
De Moredhel (de zwarte elfen)
De Glamredhel (de waanzinnige elfen)
De Ocedhel (de elfen van over de zee)
De Anoredhel (de elfen van de zon - ook wel de beschermelfen genoemd)
De Taredhel (de clans van de zeven sterren)