CutiePie in het dagelijkse leven.
-
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35
CutiePie in het dagelijkse leven.
o3o
25-04-'13
Let's tell you one thing: Get yourself together and be prepared. I'm gunna kick some asses.
Le me is best wel vrolijk. Uitgeput maar vrolijk. Moe, happy, ik weet dat er nog veel is maar ik voel me vrolijk. Fijn gevoel. Lang niet gezien ;3 Ik verbaas me oprecht over het niveau en de manier waarop sommige van dit forum over bepaalde onderwerpen kunnen praten. Ik ga zeker niet zeggen dat ik veel wijzer ben, maar met m'n 17 jaar vind ik toch zeker dat ik iets meer... tja. Iets meer heb meegemaakt dan een lief, klein, schattig ding van groep 7, 8 of brugklas. Die mensen zijn, tja, schattig. Tuurlijk, 't leven is zwaar, pesten etc. Ik weet het, ik was erbij. Heb 't van dichtbij meegemaakt. Maar een bepaald aantal dingen lijken een modegril te zijn. Snijden. Want logica. Anorexia/boulimia. Want nog meer logica. Zit iedereen nu vast in een tijdperk dat we onze gevoelens gaan verzwijgen, onze armen op elfjarige leeftijd al kapot hebben gemaakt met scherpe voorwerpen, waar we bewust gaan 'afvallen' terwijl we de risico's weten? Nee, nee.. Anorexia is om de controle. Niet om het afvallen.
Reality is hard, I know. Maar... een aantal mensen mogen best even tegen de muur worden geslagen en een ogenopener krijgen. Mensen die in groep 7 en 8 al 'depressief' zijn, tja. Ik geef ze niet zo heel lang. Ik vind dat dat de leeftijd is dat je het weerbaarst bent. Je kent de termen 'depressief' 'snijden' en 'anorexia' wel, maar ze komen nog niet dichtbij. Die kinderen horen te spelen met poppen, paardje te spelen, oorlogje te voeren met groepsgenoten. Tikkertje, iemand is hem niemand is hem, trefbal... je hoort je bezig te houden met je Cito, de jongen (of het meisje) die je leuk vind. De eindmusical. Schoolkamp. De schoolse dingen. Niet de dingen van: "Oh kut hoe moet ik nou mijn littekens gaan verbergen??" Of "Oh jeeetje ik ben zooo erg te dik." *Ja, en in de groei, en nou en. Wat kan jou 't aan je kont roesten? *
Ik weet hoe het is. Oprecht. Met vier jaar m'n vader gezien toen ie een ongeluk kreeg. Nja, ik zag het ongeluk. Jarenlang gepest. Op tienjarige leeftijd m'n oma verloren. Twee weken later mijn broer een ongeluk. Pa onderuit in de douche, nog hardere klap op z'n kop. Geloof me, m'n biologische pa kent me echt niet meer. Nog wat geshit en gezooi met grootouders/naamwijziging. Biologische opa mocht me niet meer en stierf. Nooit afscheid mogen nemen. Mensen in huis gehad. Een voor tien maanden, die is nu weg. De ander ook al een tijdje. Geeft de nodige stress. En dan nog m'n eigen ervaring met zelfmutilatie. Depressieve vrienden. Autisme. Etc. Ik heb geen zwaar kutleven, nee. Absoluut niet. Maar dat is mijn punt. Ik weet dat 't leven niet makkelijk is. Maar ik weet wel dat je er iets van moet maken. En dat moet je zelf doen.
25-04-'13
Let's tell you one thing: Get yourself together and be prepared. I'm gunna kick some asses.
Le me is best wel vrolijk. Uitgeput maar vrolijk. Moe, happy, ik weet dat er nog veel is maar ik voel me vrolijk. Fijn gevoel. Lang niet gezien ;3 Ik verbaas me oprecht over het niveau en de manier waarop sommige van dit forum over bepaalde onderwerpen kunnen praten. Ik ga zeker niet zeggen dat ik veel wijzer ben, maar met m'n 17 jaar vind ik toch zeker dat ik iets meer... tja. Iets meer heb meegemaakt dan een lief, klein, schattig ding van groep 7, 8 of brugklas. Die mensen zijn, tja, schattig. Tuurlijk, 't leven is zwaar, pesten etc. Ik weet het, ik was erbij. Heb 't van dichtbij meegemaakt. Maar een bepaald aantal dingen lijken een modegril te zijn. Snijden. Want logica. Anorexia/boulimia. Want nog meer logica. Zit iedereen nu vast in een tijdperk dat we onze gevoelens gaan verzwijgen, onze armen op elfjarige leeftijd al kapot hebben gemaakt met scherpe voorwerpen, waar we bewust gaan 'afvallen' terwijl we de risico's weten? Nee, nee.. Anorexia is om de controle. Niet om het afvallen.
Reality is hard, I know. Maar... een aantal mensen mogen best even tegen de muur worden geslagen en een ogenopener krijgen. Mensen die in groep 7 en 8 al 'depressief' zijn, tja. Ik geef ze niet zo heel lang. Ik vind dat dat de leeftijd is dat je het weerbaarst bent. Je kent de termen 'depressief' 'snijden' en 'anorexia' wel, maar ze komen nog niet dichtbij. Die kinderen horen te spelen met poppen, paardje te spelen, oorlogje te voeren met groepsgenoten. Tikkertje, iemand is hem niemand is hem, trefbal... je hoort je bezig te houden met je Cito, de jongen (of het meisje) die je leuk vind. De eindmusical. Schoolkamp. De schoolse dingen. Niet de dingen van: "Oh kut hoe moet ik nou mijn littekens gaan verbergen??" Of "Oh jeeetje ik ben zooo erg te dik." *Ja, en in de groei, en nou en. Wat kan jou 't aan je kont roesten? *
Ik weet hoe het is. Oprecht. Met vier jaar m'n vader gezien toen ie een ongeluk kreeg. Nja, ik zag het ongeluk. Jarenlang gepest. Op tienjarige leeftijd m'n oma verloren. Twee weken later mijn broer een ongeluk. Pa onderuit in de douche, nog hardere klap op z'n kop. Geloof me, m'n biologische pa kent me echt niet meer. Nog wat geshit en gezooi met grootouders/naamwijziging. Biologische opa mocht me niet meer en stierf. Nooit afscheid mogen nemen. Mensen in huis gehad. Een voor tien maanden, die is nu weg. De ander ook al een tijdje. Geeft de nodige stress. En dan nog m'n eigen ervaring met zelfmutilatie. Depressieve vrienden. Autisme. Etc. Ik heb geen zwaar kutleven, nee. Absoluut niet. Maar dat is mijn punt. Ik weet dat 't leven niet makkelijk is. Maar ik weet wel dat je er iets van moet maken. En dat moet je zelf doen.
Don't be too puss(led). I'm still the Shimeji-girl. ~ Kawaii
-
- Moderator
- Berichten: 1129
- Lid geworden op: 27 mar 2013, 16:43
Een eetstoornis hoeft niet alleen controle te zijn Eileen. Mooi stuk verder.
"I can hardly talk with him with your music being so awfully loud!"
"That is to make you shut your cakehole while we're listening to my music."
http://yoloswek.boards.net/
-
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35
Whoopsiedaisy.
Een eetstoornis is wel om het afvallen/eten, een eetstoornis is ook vooral de controle over het niet eten, het beheersende van eten in je leven, bladiebla, druk mezelf een beetje verkeerd uit. Ik weet de spul en stuff van een eetstoornis (boulimia, anorexia). Maar volgens mij heb ik dat geschreven omdat ik wou uitdrukken dat een eetstoornis niet zozeer het 'niet eten' is, wat vaak wel door (jongere) kinderen wordt gedacht.
Althans, dat denk ik.
Denk.
Ik.
o3o
Dankuwel Ingeseltje.
Een eetstoornis is wel om het afvallen/eten, een eetstoornis is ook vooral de controle over het niet eten, het beheersende van eten in je leven, bladiebla, druk mezelf een beetje verkeerd uit. Ik weet de spul en stuff van een eetstoornis (boulimia, anorexia). Maar volgens mij heb ik dat geschreven omdat ik wou uitdrukken dat een eetstoornis niet zozeer het 'niet eten' is, wat vaak wel door (jongere) kinderen wordt gedacht.
Althans, dat denk ik.
Denk.
Ik.
o3o
Dankuwel Ingeseltje.
Don't be too puss(led). I'm still the Shimeji-girl. ~ Kawaii
-
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35
26-04-'13
Natuurlijk. Schoolbeleid. Lerarentekort. Kom op school; ja je bent vrij. Well thank you voor het optijd melden. Ik had nog in mijn bed kunnen liggen. 'frustratie'.
Goed, moet toegeven, nu heb ik wel alle tijd om lekker te schrijven en weer wat inspiratie te laten vloeien. Ik heb namelijk nog wel een 'Gone'fanic waar ik mee aan de slag kan. Ik zal een week niet kunnen posten, dus dat kan ik nu allemaal wel ff doen.
Uiteraard ook vandaag nog wel een onderwerp om eens wat dieper op in te gaan. Zo heb je deze bepaalde jongen, die de nare eigenschap heeft de hele tijd contact met mij te zoeken terwijl ik hem niet mag. Ik wéét van mezelf dat als hij contact met me heeft, ik 'm ga afbitchen, afsnauwen en vet vervelend tegen hem ga doen. Hij irriteert me mateloos en dáárom, dáárom moet ie uit mijn buurt blijven. Maar dat begrijpt hij niet. WIl hij niet begrijpen. Want hij wil met me praten maar ik wil hem niet uitschelden, besnauwen, etc. Hij zit nu naast me en ik zou hem zeker graag willen slaan. Maar goed, ik ben opgevoed. xD
Ik snap het, heel sneu alles enzo. Maar dat kan me aan mijn kont roesten. Ik was duidelijk toen ik zei dat ik géén contact wou.
Meer ranting? Mogelijk. Ik heb een hele vette steen gekocht. En een pendel. En een pendelboekje. Dus nu ga ik daar meer op leren te doen. Lijkt me vet. Heel vet. o3o En het is wetenschappelijk bewezen dat het werkt, dus ja.
Voor de rest niets. I'm fine. ;D
Natuurlijk. Schoolbeleid. Lerarentekort. Kom op school; ja je bent vrij. Well thank you voor het optijd melden. Ik had nog in mijn bed kunnen liggen. 'frustratie'.
Goed, moet toegeven, nu heb ik wel alle tijd om lekker te schrijven en weer wat inspiratie te laten vloeien. Ik heb namelijk nog wel een 'Gone'fanic waar ik mee aan de slag kan. Ik zal een week niet kunnen posten, dus dat kan ik nu allemaal wel ff doen.
Uiteraard ook vandaag nog wel een onderwerp om eens wat dieper op in te gaan. Zo heb je deze bepaalde jongen, die de nare eigenschap heeft de hele tijd contact met mij te zoeken terwijl ik hem niet mag. Ik wéét van mezelf dat als hij contact met me heeft, ik 'm ga afbitchen, afsnauwen en vet vervelend tegen hem ga doen. Hij irriteert me mateloos en dáárom, dáárom moet ie uit mijn buurt blijven. Maar dat begrijpt hij niet. WIl hij niet begrijpen. Want hij wil met me praten maar ik wil hem niet uitschelden, besnauwen, etc. Hij zit nu naast me en ik zou hem zeker graag willen slaan. Maar goed, ik ben opgevoed. xD
Ik snap het, heel sneu alles enzo. Maar dat kan me aan mijn kont roesten. Ik was duidelijk toen ik zei dat ik géén contact wou.
Meer ranting? Mogelijk. Ik heb een hele vette steen gekocht. En een pendel. En een pendelboekje. Dus nu ga ik daar meer op leren te doen. Lijkt me vet. Heel vet. o3o En het is wetenschappelijk bewezen dat het werkt, dus ja.
Voor de rest niets. I'm fine. ;D
Don't be too puss(led). I'm still the Shimeji-girl. ~ Kawaii
-
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 439
- Lid geworden op: 31 mar 2013, 14:29
Re: CutiePie in het dagelijkse leven.
Wow, super goed gezegd in je beginpost!
-
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35
-
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35
16-05-'13
Echt hoor, hoe je je best kan doen voor mensen, hoe je keihard kan vechten om ze vrolijk te houden.. maar goed, op een gegeven moment is er een grens bereikt. Ja, ik voel me nu heel schuldig dat ik het zo verwoord heb maar ik ben dat gezeik over zelfmoord meer dan zat. Tyf. Een. Kloteeind. Op. Als je écht zelfmoord had willen plegen, had je het allang gedaan. Daarbij, had je ook mij tegen je gekregen, want je zou echt een zak zijn als je zelfmoord pleegt. Ja, jouw leven IS NIET makkelijk, dat wéét ik, maar heb je niet je vrienden waar je dan voor leeft? Waar je dan voor kán leven? Het ergert me. En het breekt me op. Ik wil je zo graag helpen, maar je laat je niet helpen. En nu heb je me voor het eerst sinds tijden pijn gedaan. Niet alleen geestelijk maar probeerde je me ook lichamelijk pijn te doen. Ik wil je loslaten, want dit breekt me op en ik trek dit niet. Ik hou van je, maar ik trek dit echt niet meer... Ik wil mijn eigen leven gaan volgen en als ik telkens jouw hand moet vasthouden, telkens moet behoeden dat jij zelfmoord pleegt, heb ik geen tijd om mijn eigen hand vast te houden en te doen wat ik wil.
"Every step that I make is another mistake to you."
Ja, ik voel me echt schuldig, mijn woordkeuze was niet het beste... maar begrijp alsjeblieft ... gewoon.. ugh. Ik kan nu niet jouw zorgen erbij hebben, maar jouw gemoedstoestand drukt zo zwaar op me. Ik laat je los.. het spijt me.
Echt hoor, hoe je je best kan doen voor mensen, hoe je keihard kan vechten om ze vrolijk te houden.. maar goed, op een gegeven moment is er een grens bereikt. Ja, ik voel me nu heel schuldig dat ik het zo verwoord heb maar ik ben dat gezeik over zelfmoord meer dan zat. Tyf. Een. Kloteeind. Op. Als je écht zelfmoord had willen plegen, had je het allang gedaan. Daarbij, had je ook mij tegen je gekregen, want je zou echt een zak zijn als je zelfmoord pleegt. Ja, jouw leven IS NIET makkelijk, dat wéét ik, maar heb je niet je vrienden waar je dan voor leeft? Waar je dan voor kán leven? Het ergert me. En het breekt me op. Ik wil je zo graag helpen, maar je laat je niet helpen. En nu heb je me voor het eerst sinds tijden pijn gedaan. Niet alleen geestelijk maar probeerde je me ook lichamelijk pijn te doen. Ik wil je loslaten, want dit breekt me op en ik trek dit niet. Ik hou van je, maar ik trek dit echt niet meer... Ik wil mijn eigen leven gaan volgen en als ik telkens jouw hand moet vasthouden, telkens moet behoeden dat jij zelfmoord pleegt, heb ik geen tijd om mijn eigen hand vast te houden en te doen wat ik wil.
"Every step that I make is another mistake to you."
Ja, ik voel me echt schuldig, mijn woordkeuze was niet het beste... maar begrijp alsjeblieft ... gewoon.. ugh. Ik kan nu niet jouw zorgen erbij hebben, maar jouw gemoedstoestand drukt zo zwaar op me. Ik laat je los.. het spijt me.
Don't be too puss(led). I'm still the Shimeji-girl. ~ Kawaii
-
- Moderator
- Berichten: 1129
- Lid geworden op: 27 mar 2013, 16:43
You can talk to me anytime you feel the need to Eileen, ookal weet ik misschien niet altijd wat ik moet zeggen.
"I can hardly talk with him with your music being so awfully loud!"
"That is to make you shut your cakehole while we're listening to my music."
http://yoloswek.boards.net/