Dante
Een glimlach verscheen op zijn lippen.
"Hulpeloos zal je me niet horen zeggen. Roekeloos eerder." Hij knipoogde vrolijk naar haar. "En geen dank. Het was een waar genoegen. Ik zie je wel weer." Dat hoopte hij oprecht. het mocht misschien vreemd zijn dat hij haar graag opnieuw wou zien, maar iemand die zo doodleuk op een stel van 'dat soort tuig' kon aflopen en het na kon vertellen en vervolgens ook nog zei dat ze geen hulp nodig had.. tja. Dat maakte hem behoorlijk nieuwsgierig.
Ze staarde menig tijd naar hem en liep toen weg. Hij stak nogmaals zijn hand op, duwde ze daarna weer diep in zijn broekzakken en slenterde weg. Uit zijn broekzakken diepte hij een oud en versleten mp3 speler op met oordopjes. De oordopjes stak hij in zijn oren en hij zette het geluid goed hard alvorens een van de knoertharde metalbands aan te zetten. Verzot was hij op het harde geluid.
I don't feel.. Ik en Kuroneko
-
Violet Bloom
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 419
- Lid geworden op: 02 jun 2013, 22:41
Meghan
Thuis krijg ik een preek van mijn vader, die het niet acceptabel vind dat ik hier alleen over straat loop. Terwijl hij praat, staar ik voor me uit. Het doet me helemaal niks. Dan staart hij me aan, aangezien ik toch niet luister. Plots begint hij tegen me te schreeuwen. Ik moet weer gaan voelen, want dit is verkeerd. Ik hoor te janken, in plaats van me af te sluiten. Rustig kijk ik voor me uit. Waarom zou ik gaan janken, als ik kalm kan blijven. Dit is zo veel makkelijker. Mijn vader loopt hoofdschuddend weg, als ik niet reageer, en zodra hij weg is, sta ik op. Ook al is het donker, zijn geschreeuw verpest mijn goede humeur. Ik hoor hem nog roepen, dat het mijn dood kan worden, maar dan loop ik al door de stegen heen. Zelfs als ik sterf, zou het me niet kunnen schelen.
Thuis krijg ik een preek van mijn vader, die het niet acceptabel vind dat ik hier alleen over straat loop. Terwijl hij praat, staar ik voor me uit. Het doet me helemaal niks. Dan staart hij me aan, aangezien ik toch niet luister. Plots begint hij tegen me te schreeuwen. Ik moet weer gaan voelen, want dit is verkeerd. Ik hoor te janken, in plaats van me af te sluiten. Rustig kijk ik voor me uit. Waarom zou ik gaan janken, als ik kalm kan blijven. Dit is zo veel makkelijker. Mijn vader loopt hoofdschuddend weg, als ik niet reageer, en zodra hij weg is, sta ik op. Ook al is het donker, zijn geschreeuw verpest mijn goede humeur. Ik hoor hem nog roepen, dat het mijn dood kan worden, maar dan loop ik al door de stegen heen. Zelfs als ik sterf, zou het me niet kunnen schelen.
-
Katje
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35
Dante
Hij was hoe dan ook te laat voor het eten dus het was tijd om zelf maar wat te regelen. Een lichte grijns lag op zijn lippen en hij liep uiteindelijk op zijn gemakje de winkel uit waar hij een maaltijd bij elkaar had weten te stelen. Hij wandelde de steegjes door en kwam op een gegeven moment dat meisje van daarstraks weer tegen. Zonder echt wat te zien liep ze door de stegen heen terwijl elke willekeurige jongen haar na aan het staren was. Het was inmiddels donker en nog steeds niet echt het tijdstip om op straat te zijn. Hij wandelde op haar af en ging naast haar lopen terwijl hij op zijn voedsel aan het knabbelen was.
"Toch weer hier?' vroeg hij met een glimlachje. Hij nam nog een hap van zijn voedsel en keek daarna weer naar haar. Ze was bijzonder, dat was voor zeker.
Hij was hoe dan ook te laat voor het eten dus het was tijd om zelf maar wat te regelen. Een lichte grijns lag op zijn lippen en hij liep uiteindelijk op zijn gemakje de winkel uit waar hij een maaltijd bij elkaar had weten te stelen. Hij wandelde de steegjes door en kwam op een gegeven moment dat meisje van daarstraks weer tegen. Zonder echt wat te zien liep ze door de stegen heen terwijl elke willekeurige jongen haar na aan het staren was. Het was inmiddels donker en nog steeds niet echt het tijdstip om op straat te zijn. Hij wandelde op haar af en ging naast haar lopen terwijl hij op zijn voedsel aan het knabbelen was.
"Toch weer hier?' vroeg hij met een glimlachje. Hij nam nog een hap van zijn voedsel en keek daarna weer naar haar. Ze was bijzonder, dat was voor zeker.
Don't be too puss(led). I'm still the Shimeji-girl. ~ Kawaii
-
Violet Bloom
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 419
- Lid geworden op: 02 jun 2013, 22:41
Meghan
Ik kijk opzij, en dan zie ik die jongen naast me lopen. Rustig haal ik mijn schouders op. 'Het is beter dan thuis zitten. En eerlijk gezegd weet ik niet waar ik heen ga, maar dat maakt niet uit. Zolang ik maar weg ben bij mijn zeurende vader. Hij verpest mijn goede humeur,' zeg ik emotieloos. Ook al is die goede humeur niet van mijn gezicht af te lezen. Rustig zet ik mijn muts goed. 'Nu ik je blijkbaar toch blijf zien, is het makkelijker om je naam te kennen,' zeg ik en ik leun tegen een muur aan, terwijl ik hem aankijk. Er loopt een jongen door de steeg, die van mij, naar de jongen kijkt. Dan loopt hij door.
Ik kijk opzij, en dan zie ik die jongen naast me lopen. Rustig haal ik mijn schouders op. 'Het is beter dan thuis zitten. En eerlijk gezegd weet ik niet waar ik heen ga, maar dat maakt niet uit. Zolang ik maar weg ben bij mijn zeurende vader. Hij verpest mijn goede humeur,' zeg ik emotieloos. Ook al is die goede humeur niet van mijn gezicht af te lezen. Rustig zet ik mijn muts goed. 'Nu ik je blijkbaar toch blijf zien, is het makkelijker om je naam te kennen,' zeg ik en ik leun tegen een muur aan, terwijl ik hem aankijk. Er loopt een jongen door de steeg, die van mij, naar de jongen kijkt. Dan loopt hij door.
-
Katje
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35
Dante
Hij luisterde naar haar toen ze vertelde over haar zeurende vader. Haar goede humeur verpesten, bijzonder. Ze zag er niet echt uit alsof ze een goed humeur had, maar dat hield hij maar voor zich. Dat soort dingen behoorde je niet te zeggen tegen een meisje, dacht hij. Ze zette haar muts anders op haar hoofd neer en leunde tegen een muur aan. Hij besloot dat ze hier dus maar langer zouden blijven en dus zakte hij in een kleermakerszit op de grond neer. Hij grinnikte even toen ze ze dat ze elkaar blijkbaar zouden blijven zien.
"Mijn naam is Dante," zei hij, nadat de jongen weg was. "Met wie heb ik het genoegen?"
Hij luisterde naar haar toen ze vertelde over haar zeurende vader. Haar goede humeur verpesten, bijzonder. Ze zag er niet echt uit alsof ze een goed humeur had, maar dat hield hij maar voor zich. Dat soort dingen behoorde je niet te zeggen tegen een meisje, dacht hij. Ze zette haar muts anders op haar hoofd neer en leunde tegen een muur aan. Hij besloot dat ze hier dus maar langer zouden blijven en dus zakte hij in een kleermakerszit op de grond neer. Hij grinnikte even toen ze ze dat ze elkaar blijkbaar zouden blijven zien.
"Mijn naam is Dante," zei hij, nadat de jongen weg was. "Met wie heb ik het genoegen?"
Don't be too puss(led). I'm still the Shimeji-girl. ~ Kawaii
-
Violet Bloom
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 419
- Lid geworden op: 02 jun 2013, 22:41
Meghan
Ik kijk de jongen na, en kijk dan weer naar de jongen, Dante, blijkbaar genoemd. Rustig kijk ik hem weer aan. 'Mijn naam is Meghan,'zeg ik dan, en ik kijk door de stegen heen. 'Op zich is hier genoeg te beleven, wat betreft de bende's en verkracht worden, of misschien zelfs vermoord, maar kun je hier ook plezier hebben, zonder dat alles,' vraag ik dan, met nog steeds geen emotie in mijn stem.
Ik kijk de jongen na, en kijk dan weer naar de jongen, Dante, blijkbaar genoemd. Rustig kijk ik hem weer aan. 'Mijn naam is Meghan,'zeg ik dan, en ik kijk door de stegen heen. 'Op zich is hier genoeg te beleven, wat betreft de bende's en verkracht worden, of misschien zelfs vermoord, maar kun je hier ook plezier hebben, zonder dat alles,' vraag ik dan, met nog steeds geen emotie in mijn stem.
-
Katje
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35
Dante
Meghan. Hmm, leuke naam. Past wel bij haar, vond hij. Haar opmerking over het straatvolk deed hem even fronzen.
"Plezier beleven, hier? Als je weet waar je wezen moet, meisje. Met mij kan je heel veel plezier beleven, afhankelijk wat je wilt. En welke plezier je wilt hebben.' Een knipoog, hij was niet op vulgaire dingen aan het doelen.
"Zal ik jou vanavond dan maar vermaken? Ik ga je niet rondleiden, dat is maar zo saai en degelijk. Ik ga je iets laten zien, ergens mee naartoe nemen waar je moet komen als die ouwe van je zeurt. Maar je moet het wel geheim houden, want ik wil niet dat anderen erachter komen hoe ze er heen moeten gaan."
Meghan. Hmm, leuke naam. Past wel bij haar, vond hij. Haar opmerking over het straatvolk deed hem even fronzen.
"Plezier beleven, hier? Als je weet waar je wezen moet, meisje. Met mij kan je heel veel plezier beleven, afhankelijk wat je wilt. En welke plezier je wilt hebben.' Een knipoog, hij was niet op vulgaire dingen aan het doelen.
"Zal ik jou vanavond dan maar vermaken? Ik ga je niet rondleiden, dat is maar zo saai en degelijk. Ik ga je iets laten zien, ergens mee naartoe nemen waar je moet komen als die ouwe van je zeurt. Maar je moet het wel geheim houden, want ik wil niet dat anderen erachter komen hoe ze er heen moeten gaan."
Don't be too puss(led). I'm still the Shimeji-girl. ~ Kawaii
-
Violet Bloom
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 419
- Lid geworden op: 02 jun 2013, 22:41
Meghan
Nog steeds kijk ik emotieloos. 'Ik ben te vertrouwen. Verder ken ik niemand, dus er is niemand aan wie ik het moet vertellen, maar sowieso. Je hebt mijn leven al eens gered, waarom zou ik je verraden. Wat wil je me laten zien dan,' vraag ik en ik staar hem aan. Een plek waar ik heen kan, dat lijkt me wel fijn.. Het licht er een beetje aan, ik weet niet wat hij gaat laten zien. Maar het zal vast niet erg genoeg zijn, dat ik echt weer ga voelen.
Nog steeds kijk ik emotieloos. 'Ik ben te vertrouwen. Verder ken ik niemand, dus er is niemand aan wie ik het moet vertellen, maar sowieso. Je hebt mijn leven al eens gered, waarom zou ik je verraden. Wat wil je me laten zien dan,' vraag ik en ik staar hem aan. Een plek waar ik heen kan, dat lijkt me wel fijn.. Het licht er een beetje aan, ik weet niet wat hij gaat laten zien. Maar het zal vast niet erg genoeg zijn, dat ik echt weer ga voelen.
-
Katje
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35
Dante
"Je leven gered, kom op zeg! Je kan jezelf blijkbaar goed genoeg redden, Meghan, dan hoef ik je niet te redden." Hij stak zijn tong naar haar uit en pakte haar hand vast. "Wat ik je wil laten zien? Dat zie je dan wel. Maar we gaan wel wat harder lopen want ik ben te druk om nu stil te blijven staan." Hij nam haar hand wat steviger in de zijne en begon op een rustig tempo te joggen, zodat ze hem makkelijk bij moest kunnen houden. Toen ze op een gegeven moment bij het gebouw waren aanbeland, hield hij stil bij de container. Bij toeval had hij hier de reservesleutel van een zaal gevonden. Het was een prachtige balletzaal waar hij graag naar binnen ging als het laat was. Het was van een oude vereniging waar niemand meer leek te komen, behalve op de zaterdag en de zondag, maar door de weeks had hij vrij spel. Er stond ook geen alarm op het gebouw, maar het moest wel lijken alsof er niemand kwam, want anders zouden er wel gevolgen zijn.
"Well, kijk hier eens," zei hij toen hij de achterdeur had opengeslingerd en haar naar binnen had geleid. "Je eigen privézaal. Ik vind de sfeer die hier hangt heel gemoedelijk, vandaar dat ik dol ben op deze ruimte."
"Je leven gered, kom op zeg! Je kan jezelf blijkbaar goed genoeg redden, Meghan, dan hoef ik je niet te redden." Hij stak zijn tong naar haar uit en pakte haar hand vast. "Wat ik je wil laten zien? Dat zie je dan wel. Maar we gaan wel wat harder lopen want ik ben te druk om nu stil te blijven staan." Hij nam haar hand wat steviger in de zijne en begon op een rustig tempo te joggen, zodat ze hem makkelijk bij moest kunnen houden. Toen ze op een gegeven moment bij het gebouw waren aanbeland, hield hij stil bij de container. Bij toeval had hij hier de reservesleutel van een zaal gevonden. Het was een prachtige balletzaal waar hij graag naar binnen ging als het laat was. Het was van een oude vereniging waar niemand meer leek te komen, behalve op de zaterdag en de zondag, maar door de weeks had hij vrij spel. Er stond ook geen alarm op het gebouw, maar het moest wel lijken alsof er niemand kwam, want anders zouden er wel gevolgen zijn.
"Well, kijk hier eens," zei hij toen hij de achterdeur had opengeslingerd en haar naar binnen had geleid. "Je eigen privézaal. Ik vind de sfeer die hier hangt heel gemoedelijk, vandaar dat ik dol ben op deze ruimte."
Don't be too puss(led). I'm still the Shimeji-girl. ~ Kawaii
-
Violet Bloom
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 419
- Lid geworden op: 02 jun 2013, 22:41
Meghan
Rustig loop ik met hem mee, maar zodra ik de zaal zie, heb ik het gevoel dat mijn keel dichtgeknepen word. Langzaam loop ik de zaal in, en ik kijk naar de dansspullen. Even sluit ik mijn ogen, en ik slik moeilijk. Dan duw ik alle emotie's weer weg. 'Het is een mooie zaal,' zeg ik dan weer emotieloos, en ik open mijn ogen langzaam. Dan loop ik op de cd's af, en kijk ik wat er staat. Best goede muziek. Daar zou ik best leuke pasjes op kunnen zetten.. Ik schud mijn hoofd en ga op de vloer zitten. Ik ben klaar met dansen. 'Waarom breng je me hier,' vraag ik dan zacht, en weer duw ik de emotie's weg, omdat deze plek ze lijkt op te roepen.
Rustig loop ik met hem mee, maar zodra ik de zaal zie, heb ik het gevoel dat mijn keel dichtgeknepen word. Langzaam loop ik de zaal in, en ik kijk naar de dansspullen. Even sluit ik mijn ogen, en ik slik moeilijk. Dan duw ik alle emotie's weer weg. 'Het is een mooie zaal,' zeg ik dan weer emotieloos, en ik open mijn ogen langzaam. Dan loop ik op de cd's af, en kijk ik wat er staat. Best goede muziek. Daar zou ik best leuke pasjes op kunnen zetten.. Ik schud mijn hoofd en ga op de vloer zitten. Ik ben klaar met dansen. 'Waarom breng je me hier,' vraag ik dan zacht, en weer duw ik de emotie's weg, omdat deze plek ze lijkt op te roepen.