Ivey
Ze hoorde de 'grrr' en schoot in de lach.
"Calm your tits sweetie," zei ze onverschillig. Ze vond de houding van het meisje zowel storend als komisch. Ze keek naar Pure. "Om terug te komen op wat je net zei, ik moet bekennen dat ik het ook mis, een avondje zuipen, zeker nu," zei ze schouderophalend. "Ik stel voor dat we trouwens naar Rosen Oaks gaan, voor zover ik weet zitten daar vrij grote supermarkten."
Vanuit een steegje kwam een zombie aangeschuifeld. Zonder aarzelen joeg Ivey hem een kogel door zijn schedel. `Ze liep erheen en fronste. De kleding kwam haar bekend voor. Haar blik viel op een kettinkje en met kortdate passen liep ze terug.
"Pure, de plannen zijn uitgebreid. Hierna gaan we direct ammo halen en ik wil uitzoeken wie verantwoordelijk is voor deze shit. Dat daar is wat er van Todd over is."
Ze keek naar het lijkt. " And nobody fucks with our goddamn crew without paying royally for it."
Scott
"Mooi, we doen het met haar en laten haar gaan op een vervelende situatie. Dan hebben we meer kans om te overleven."
"Wat?!" riep hij uit, even vergeten dat Uruha hem waarschijnlijk meer dan gemakkelijk aankon. "No way, dat kan je niet maken man. Je - je maakt een geintje, toch?" zei hij, rustiger nu, de man met een mix van onbegrip en voorzichtigheid aankijkend.
Hij knielde voor het meisje neer.
"Kan je- kan je met een wapen omgaan?" vroeg hij haar aarzelend.
Kort. Deal the fuck with it. Inspiloos.
Let's kill tonight
-
Piddle
- Moderator
- Berichten: 1129
- Lid geworden op: 27 mar 2013, 16:43
"I can hardly talk with him with your music being so awfully loud!"
"That is to make you shut your cakehole while we're listening to my music."
http://yoloswek.boards.net/
-
xchevjex
- Admin
- Berichten: 6776
- Lid geworden op: 18 jun 2012, 17:25
-
Piddle
- Moderator
- Berichten: 1129
- Lid geworden op: 27 mar 2013, 16:43
Ivey
"Wapenwinkels. Komen we vaak, dus we weten ze wel te vinden," antwoordde ze luchtig, blij dat het kind in ieder geval de drama llama niet meer uithing; hoe minder gezeur hoe beter. Vooral omdat de hereniging met hun (on)dode bendelid voldoende woede in haar wakker had gemaakt om alles wat te ver ging af te schieten.
"En als die leeg zijn dan zijn er nog wel een paar depots waar we wat kunnen jatten."
Ze was wat labiel wat dat betrof. En gewelddadig. En gestoord. Maar he, daardoor leefde ze nog; alleen medelijden met om wie ze gaf en de rest kon een kogel krijgen. Niet dat ze er daar nog veel van had, maar dat zou binnenkort hopelijk anders zijn. Ze had er geen moeite mee dat overleven stelen was. Dat deed ze hiervoor ook al.
"Wapenwinkels. Komen we vaak, dus we weten ze wel te vinden," antwoordde ze luchtig, blij dat het kind in ieder geval de drama llama niet meer uithing; hoe minder gezeur hoe beter. Vooral omdat de hereniging met hun (on)dode bendelid voldoende woede in haar wakker had gemaakt om alles wat te ver ging af te schieten.
"En als die leeg zijn dan zijn er nog wel een paar depots waar we wat kunnen jatten."
Ze was wat labiel wat dat betrof. En gewelddadig. En gestoord. Maar he, daardoor leefde ze nog; alleen medelijden met om wie ze gaf en de rest kon een kogel krijgen. Niet dat ze er daar nog veel van had, maar dat zou binnenkort hopelijk anders zijn. Ze had er geen moeite mee dat overleven stelen was. Dat deed ze hiervoor ook al.
"I can hardly talk with him with your music being so awfully loud!"
"That is to make you shut your cakehole while we're listening to my music."
http://yoloswek.boards.net/
-
Strepenzebra
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 213
- Lid geworden op: 27 mar 2013, 16:14
Zoë
“Nog niet, schiet op want hoe langer we op een plek blijven, hoe eerder we gepakt worden,” antwoordde de man en deed een stap achteruit. Wist ze dat ook weer. Ze voelde zich geïntimideerd door die vent en deed geen moeite om het te verbergen, dat zou toch niet lukken maar als ze hem gewoon gehoorzaamde, zou hij haar niets doen... toch?
“Mooi, we doen het met haar en laten haar gaan op een vervelende situatie. Dan hebben we meer kans om te overleven,” stelde hij voor aan de jongen en geschokt keek ze hem aan. Dat kon hij haar niet aandoen! Dat zou die ander niet toestaan, toch?
“Wat?! No way, dat kun je niet maken man. Je – je maakt een geintje, toch?” Halverwege de zin was de jongen wat rustiger geworden. Ze haalde opgelucht adem, tenminste niet iedereen wilde haar ergens lozen, alleen maar omdat ze niet zo'n held was.
Hij knielde voor haar neer. “Kan je- kan je met een wapen omgaan?” vroeg hij haar aarzelend. Ze schudde haar hoofd en beet op haar lip. “N-nee, ik heb geen idee hoe zo'n ding werkt. Het spijt me, ik weet het echt niet.” Beschaam keek ze naar de grond. “M-maar ik wil, ik bedoel, ik kan het wel leren, toch? Ik zal echt mijn best doen.”
Om die man niet nog kwader te maken, stond ze maar op en besefte dat ze nog steeds het pistool vastklemde. “Misschien zitten hier nog kogels in, ik heb niet gekeken,” mompelde ze aarzelend, iets in haar wilde niet dat die vent het in handen kreeg. Dus stak ze het uit naar de ander. “M-misschien heb je er iets aan. Ik ben trouwens Zoë.”
“Nog niet, schiet op want hoe langer we op een plek blijven, hoe eerder we gepakt worden,” antwoordde de man en deed een stap achteruit. Wist ze dat ook weer. Ze voelde zich geïntimideerd door die vent en deed geen moeite om het te verbergen, dat zou toch niet lukken maar als ze hem gewoon gehoorzaamde, zou hij haar niets doen... toch?
“Mooi, we doen het met haar en laten haar gaan op een vervelende situatie. Dan hebben we meer kans om te overleven,” stelde hij voor aan de jongen en geschokt keek ze hem aan. Dat kon hij haar niet aandoen! Dat zou die ander niet toestaan, toch?
“Wat?! No way, dat kun je niet maken man. Je – je maakt een geintje, toch?” Halverwege de zin was de jongen wat rustiger geworden. Ze haalde opgelucht adem, tenminste niet iedereen wilde haar ergens lozen, alleen maar omdat ze niet zo'n held was.
Hij knielde voor haar neer. “Kan je- kan je met een wapen omgaan?” vroeg hij haar aarzelend. Ze schudde haar hoofd en beet op haar lip. “N-nee, ik heb geen idee hoe zo'n ding werkt. Het spijt me, ik weet het echt niet.” Beschaam keek ze naar de grond. “M-maar ik wil, ik bedoel, ik kan het wel leren, toch? Ik zal echt mijn best doen.”
Om die man niet nog kwader te maken, stond ze maar op en besefte dat ze nog steeds het pistool vastklemde. “Misschien zitten hier nog kogels in, ik heb niet gekeken,” mompelde ze aarzelend, iets in haar wilde niet dat die vent het in handen kreeg. Dus stak ze het uit naar de ander. “M-misschien heb je er iets aan. Ik ben trouwens Zoë.”
-
xchevjex
- Admin
- Berichten: 6776
- Lid geworden op: 18 jun 2012, 17:25
-
Strepenzebra
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 213
- Lid geworden op: 27 mar 2013, 16:14
-
xchevjex
- Admin
- Berichten: 6776
- Lid geworden op: 18 jun 2012, 17:25
-
Piddle
- Moderator
- Berichten: 1129
- Lid geworden op: 27 mar 2013, 16:43
Dan moet je niet iets anders in je lijstje zetten. Zo heeft eigenlijk niemand wat aan dat ding namelijk; je houdt je er toch niet aan
"I can hardly talk with him with your music being so awfully loud!"
"That is to make you shut your cakehole while we're listening to my music."
http://yoloswek.boards.net/
-
Kotaro
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 110
- Lid geworden op: 27 mar 2013, 17:15
Uruha:
"No way, dat kan je niet maken man. Je - je maakt een geintje, toch?" Hij haalde zijn schouders op, een beetje misschien. Maar als ze echt zo vervelend bleef als dat ze nu was, kon het wel eens omslaan in iets wat heel serieus was.
“N-nee, ik heb geen idee hoe zo'n ding werkt. Het spijt me, ik weet het echt niet.” Dit zorgde ervoor dat Uruha zichzelf werkelijk voor zijn eigen hoofd wilde schieten. Wat deed dat meisje nog levend! Hij zuchtte en deed weer een paar stappen naar hen toe, ze moesten echt vertrekken, wat deden ze hier nog?
“Misschien zitten hier nog kogels in, ik heb niet gekeken.” Toen ze zag dat ze het pistool aan de jongen wilde geven, pakte hij het met een simpele beweging van haar af en bekeek het pistool en of er kogels in zaten, een aantal. Hij richtte op een gebouw en schoot er simpelweg een kogel in. Wat zombies keken op en met een flauwe grijns keek hij naar de twee.
"Willen jullie nog kennis maken? Of gaan we rennen voordat ze ons hebben?" Hij had een speelse twinkeling in zijn ogen, het was eigenlijk meer om te kijken hoe ver hij kon gaan bij hen.
Pure:
Ze keek naar de zombie en beet op haar lip. Todd, ja ze kende hem wel en vond hem aardig. Ze vond zijn humor goed en had gedacht dat hij langer zou leven als haar in gekke situaties. Maar misschien had hij wel veel pech gehad en zij geluk? Ze knikte naar Ivey, ze was gewend om naar haar te luisteren.
Pure hield zich stil, vooral omdat Ivey antwoord gaf op haar vraag. Iets wat zij vast heel anders had gegeven. Want hoe kwam je aan kogels? Zelf maken leek haar nogal moeilijk op dit moment, maar ze had enkel een zucht geslaakt bij de vraag. Ze zag dat er al een aantal zombies op het geluid af kwamen en keek naar Ivey.
"We kunnen misschien beter gaan?" Vroeg ze rustig en wees naar de kant waar de zombies al aan kwamen.
"No way, dat kan je niet maken man. Je - je maakt een geintje, toch?" Hij haalde zijn schouders op, een beetje misschien. Maar als ze echt zo vervelend bleef als dat ze nu was, kon het wel eens omslaan in iets wat heel serieus was.
“N-nee, ik heb geen idee hoe zo'n ding werkt. Het spijt me, ik weet het echt niet.” Dit zorgde ervoor dat Uruha zichzelf werkelijk voor zijn eigen hoofd wilde schieten. Wat deed dat meisje nog levend! Hij zuchtte en deed weer een paar stappen naar hen toe, ze moesten echt vertrekken, wat deden ze hier nog?
“Misschien zitten hier nog kogels in, ik heb niet gekeken.” Toen ze zag dat ze het pistool aan de jongen wilde geven, pakte hij het met een simpele beweging van haar af en bekeek het pistool en of er kogels in zaten, een aantal. Hij richtte op een gebouw en schoot er simpelweg een kogel in. Wat zombies keken op en met een flauwe grijns keek hij naar de twee.
"Willen jullie nog kennis maken? Of gaan we rennen voordat ze ons hebben?" Hij had een speelse twinkeling in zijn ogen, het was eigenlijk meer om te kijken hoe ver hij kon gaan bij hen.
Pure:
Ze keek naar de zombie en beet op haar lip. Todd, ja ze kende hem wel en vond hem aardig. Ze vond zijn humor goed en had gedacht dat hij langer zou leven als haar in gekke situaties. Maar misschien had hij wel veel pech gehad en zij geluk? Ze knikte naar Ivey, ze was gewend om naar haar te luisteren.
Pure hield zich stil, vooral omdat Ivey antwoord gaf op haar vraag. Iets wat zij vast heel anders had gegeven. Want hoe kwam je aan kogels? Zelf maken leek haar nogal moeilijk op dit moment, maar ze had enkel een zucht geslaakt bij de vraag. Ze zag dat er al een aantal zombies op het geluid af kwamen en keek naar Ivey.
"We kunnen misschien beter gaan?" Vroeg ze rustig en wees naar de kant waar de zombies al aan kwamen.