the wars of the Risen world: the place where future ends...

xchevjex · Bericht door **xchevjex** » 07 apr 2013, 22:27

lucy.. aha.. ik had t gevoel dat ze niet veel vertrouwen had in anderen,als of de enige die ze vertrouwde het mensen meisje was.
"chevanne" zei ik zonder enige twijfel.

(owja ff zodat je t goed denkt mn naam spreekje uit als sjevan xD)

killerGirl1425 · Bericht door **killerGirl1425** » 08 apr 2013, 08:07

"Chevanne weet mijn naam al, maar mijn naam is Grace." zei ik rustig, terwijl er een noordoosten wind waaide en mijn staart rustig mee werd gevoerd door de wind.Ik pakte mijn mesje een speelde er een klein beetje mee.Ik kon voelen dat er iets of iemand hier in de buurt was maar ik wist niet waar. Vliegensvlug draaide ik me om en staarde gewoon recht de leegte in."Raar, ik zou toch echt zweren dat ik iets zag..." Nadenkend ging ik op de grond zitten.

Katje · Bericht door **Katje** » 08 apr 2013, 13:33

Lucy
Ze knikte bij het horen van de namen van de meiden. Hm, oké. Grace en Chevanne, aparte namen die je niet heel vaak hoorde. Grace leek iets te zien en zei dat dan ook, waardoor Lucy argwanend die kant op keek. Ze wierp een blik op Verona, die haar naam nog niet had verteld. Die zou dat zo wel zeggen.
"Iets in de buurt, zeg je?" Lucy klonk sceptisch. "Wat zou dat dan wel kunnen zijn, denk je?" Hoewel Lucy liever niet op de 'gave' van anderen rekenden, moest ze in dit soort gevallen het toch maar wel doen.

Verona
Ze keek kort naar Lucy toen ze vroeg wat het zou kunnen zijn. Iets zei haar dat Lucy helemaal niet blij was met het feit dat ze nu bij twee onbekende meiden stond, maar Verona vond de meiden wel oké.
"Ik ben Verona," zei ze toen maar. "Ben ik echt de enige mens hierzo?" Toen besefte ze pas wat ze zei en keek vluchtig naar Lucy, hopend dat haar vriendin die misstap kon rechtzetten. "Wacht, nee, jij bent ook mens, hè Lucy?"

Nullah · Bericht door **Nullah** » 08 apr 2013, 15:04

(Hey, er zijn drie meiden daar hoor Verona!)

"Kathy, Anthro." Zei ik kortaf en keek naar het roze harige meisje. Ze kon niet erg goed liegen, en het was obvious dat ze geen mens was. Daarna wierp ik de anderen een onderzoekende blik en besloot dat ze allen geen gevaar vormden. Ik keek weer rustig naar mijn poten en luisterde stil mee. Toen zei het blonde meisje, Verona, iets raars. "Ben ik echt het enige mens hierzo?" Maar Lucy beweerde net dat zij ook een mens was. Niet dus. Waarom zou ze willen verbergen wat ze werkelijk is?

Katje · Bericht door **Katje** » 08 apr 2013, 19:49

Lucy
Haar blik gleed naar het andere vrouwelijke wezen wat daar stond.
"Kathy, Anthro." Lucy deed niet eens de moeite om haar vermoeide grijns te onderdrukken. Dat kortaf gebeuren vond ze niet iets voor anderen, behalve voor zichzelf. Even keek ze Kathy onderzoekend aan, zich afvragend wat zij van Verona's gebullshit vond.
"Verona, je bent keihard op je achterhoofd gevallen," verzuchtte Lucy. "Mens, weet je wel? Vlees en bloed, remember?" Ze rolde even met haar ogen. Ach, ooit zou ze misschien wel een keer zeggen dat ze geen mens was, maar ze wist haast zeker dat deze wezes al hun vermoeden hadden. Nja, grow the balls to say something, right?
"Goed, zijn jullie vechters, of moet ik het later allemaal alleen doen?" vroeg ze toen maar.

Nullah · Bericht door **Nullah** » 08 apr 2013, 20:07

"Verona, je bent keihard op je achterhoofd gevallen. Mens, weet je wel? Vlees en bloed, remember?" Ja ja, nice try. Na een snelle blik op de anderen zag ik dat ook zij sceptisch keken. "Goed, zijn jullie vechters, of moet ik het later allemaal alleen doen?" "Mens, huh?" Zei ik, haar vraag negerend. "Niet per ongeluk nog iets meer?" Ik keek het meisje kil aan, me weer afvragend waarom ze verborg wat ze werkelijk was. We waren toch allemaal eerlijk geweest? Ten minste, ik had niet het gevoel dat iemand anders over hun identiteit gelogen had, en ik ben meestal vrij goed in het zien of iemand liegt.

xchevjex · Bericht door **xchevjex** » 08 apr 2013, 20:08

ik glimlachte. "oh nee hoor, op mij kan je wel vertrouwen" zei ik maar ik liet mn krachten nog even achter wegen. dat zou wel komen, net als dat zij zeker weten geen mens was.

Katje · Bericht door **Katje** » 08 apr 2013, 20:19

Lucy
Met een onzichtbare tentakel gaf ze het sceptische meisje een flinke duw die haar mogelijk op de grond zou krijgen, maar in ieder geval zeker zou laten wankelen.
"Een mens, Kathy." Haar wenkbrauwen vormden een frons. "Mocht ik meer zijn, zou ik zelf kiezen aan wie ik dat toevertrouwde." Haar geheim. Haar knoertharde geheim en als ze niet stopte met door te zagen, kon het er uiteindelijk op neer komen dat Lucy geen teamgenoot meer was, maar een geduchte tegenstander. Verona was zeer bewust van de sterkte en de kracht die Lucy had en wist dat Kathy niet verder moest vragen. Lucy was niet bang om haar kracht tegen anderen te gebruiken.
"Doet het er echt toe wat we zijn?" vroeg Verona toen aarzelend. "Zolang we elkaar helpen, right?"

Nullah · Bericht door **Nullah** » 08 apr 2013, 20:28

Ik kreeg uit het niets een harde duw, maar omdat ik heel veel tijd op mijn boot had doorgebracht deze zomer, wankelde ik nauwelijks. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes en keek Lucy vuil aan. "Een mens, Kathy. Mocht ik meer zijn, zou ik zelf kiezen aan wie ik dat toevertrouwde." We staarden elkaar een tijdje aan toen Verona de stilte verbrak. "Doet het er echt toe wat we zijn? Zolang we elkaar helpen, right?" Ik wendde mijn ogen van Lucy af en keek Verona geringschattend aan. "Sure." Ik trok een wenkbrauw op naar Lucy en wachtte haar reactie af.

Katje · Bericht door **Katje** » 08 apr 2013, 20:34

Lucy
Met haar hooghartige manier van doen staarde ze Kathy nog even aan totdat Verona wat zei. Perfect. Ze wierp even een korte blik op Verona, die verlegen glimlachte en liet toen haar gespannen houding varen.
"Sure." Mooi. Die botte houding van Kathy kon zeker een probleem vormen, maar voor zover Lucy wist.. kon juist dit de perfecte teamgenoot zijn. Ze keek Kathy even onderzoekend aan, zich afvragend of.. jawel. Opzich, zou kunnen. Ze leek Verona te accepteren, en dat was voor Lucy misschien wel het belangrijkste. Ze liet twee van haar onzichtbare armen over Kathy's gezicht strijken, zachtjes in haar buik porren, een kleine, zachte ruk aan haar haar geven, om duidelijk te maken wat ze nou precies was. Zonder woorden. Want Kathy leek sterk genoeg en ook op zijn minst een beetje... tja. Die andere meiden hadden ook heel leuk een gave, maar tja, die stonden volgens Lucy niet al te stevig in hun schoenen. Er lag een zweem van een glimlach op Lucy's lippen en Kathy moest het wel begrijpen. Ze vormde met haar onzichtbare armen weer een kooitje om Verona heen en porde haar met een van haar armen. Verona giechelde vanuit het niets en Lucy grijnsde.
"Dus. Laten we eerst maar eens een kamp opslaan, right?"