CutiePie in het dagelijkse leven.
-
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35
-
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35
Hmm. Laat ik maar eens random gaan schrijven en alles opschrijven wat ik niet echt schrijf ergens anders.
Ik heb geen ruzie meer met die vriend van me, en het is chill om weer gewoon normaal bij hem te kunnen zitten en weer normaal met hem te kunnen praten. Dat 'rare' gevoel is nu weg en in ieder geval voor mijn gevoel zit er geen 'spanning' meer in de lucht wanneer er nou wat tussen ons gebeurd. Het is voor mij in ieder geval goed nu en ik ben blij dat het nu oké lijkt te zijn. Hoewel hij zeker ook nog de nodige shit aan z'n laars heeft etc. trek ik daar meer mijn handen vanaf en tuurlijk, ik zeg wel steunende bullshit maar ik ben een lichtelijke barricade aan het opbouwen om niet alles ook mijn probleem te laten worden. Hoewel ik het niet verwacht had, gaat het me vrij goed af. Enige nadeel; ik heb een schuldgevoel van hier tot Tokio en voel me een slechte vriendin omdat ik normaal gesproken me veel meer bezig houd met het lief en leed van m'n vrienden. Nu ben ik voornamelijk druk met mezelf en hoewel ik dat ook echt even wil (I mean, er is genoeg gaande in mijn leven) voel ik me ergens... schuldig omdat ik anderen nu niet meer zo dichtbij lijk te laten komen als voorheen. (Uitzonderingen daargelaten, uiteraard.) Maar daarvoor komt wel in de plaats dat ik mezelf steeds beter leer kennen en steeds beter begin te zien hoe ik dingen moet aanpakken om te groeien. Zo ben ik momenteel druk bezig met het bedenken hoe en wat voor een bijbaantje. Af en toe op kinderen passen is leuk, maar dat is zo willekeurig en totaal niet geregeld (in de zin van; er is geen vast schema voor) dat ik liever iets anders zoek. Ik wil nog wel oppassen, maar dat dan voor erbij.
Hoewel mijn moeder twijfelt of ik bepaalde dingen wel kan, en ik in grote lijnen haar mening deel, wil ik bepaalde dingen wel proberen omdat ik dan in kan groeien. Ik wil me niet telkens blijven verschuilen en telkens die insteek houden van; EUWHWUWHHH AUTISTISCH. Dat kan ik niet! Nee... die instelling.. ik wil als het even kan van mijn diagnose af. Want hij klopt gewoon niet meer. (En ja, je groeit niet over autisme heen, dat wéét ik, maar ik klop niet met de boekjes.) Ja, er is zeker iets 'anders' aan mij, maar ik geloof niet dat het Asperger is. Ik ben niet extreem genoeg. Of ben ik dan een lichte Asperger ofzo? Weet ik het. Maar dus wil ik nadat ik van deze school afben, van die diagnose af. ALs het goed is heb ik mijn behandeling dan ook afgerond, heb ik geen PGB meer nodig voor vakantieweken bij de organisatie en sta ik dan een stuk steviger in mijn schoenen. (Alhoewel ik het aardig de goede kant op vind gaan, haha n3n)
Ik ben zeker nog niet klaar, en ik moet zeker nog bijleren, maar ik voel me nu.. gewoon.. ik weet dat ik het kan. Ja, er zijn nog sick veel tegenslagen en alles, maar... that's cool. Daar kom ik wel overheen. Daar leer ik wel mee dealen. Ik sta er niet alleen voor, ik kan mensen om hulp vragen, tips en tricks om met die dingen te dealen en het voelt fijn om te weten dat ik er niet alleen voor sta. Dat ik best mag vallen. Ik heb het gevoel dat er een net ligt onder mij, dat ik over zo'n koord heen balanceer maar dat de afstand tot de grond niet zo hoog is. En dat zwarte, monster? Die zit onder dat net maar dieper onder de grond.
Alhoewel het prima gaat met het mezelf niet.. meer.. pijn.. doen......
Ja. Dat dus. Dat gaat 'prima'. In de zin van; het een is gestopt. Enkel de gewoontes van vroeger zijn misschien iets erger geworden maar het is nog niet zo dat mijn hele gezicht onder de plekken zit. Mijn arm wel, but oh well. Komt wel goed. Eerst die stress uit m'n leven dan ga ik me daarna daar weer druk over maken.
Tekst werd iets langer dan gepland. But oh wel.. o3o Zo staat het er nu voor.
Ik heb geen ruzie meer met die vriend van me, en het is chill om weer gewoon normaal bij hem te kunnen zitten en weer normaal met hem te kunnen praten. Dat 'rare' gevoel is nu weg en in ieder geval voor mijn gevoel zit er geen 'spanning' meer in de lucht wanneer er nou wat tussen ons gebeurd. Het is voor mij in ieder geval goed nu en ik ben blij dat het nu oké lijkt te zijn. Hoewel hij zeker ook nog de nodige shit aan z'n laars heeft etc. trek ik daar meer mijn handen vanaf en tuurlijk, ik zeg wel steunende bullshit maar ik ben een lichtelijke barricade aan het opbouwen om niet alles ook mijn probleem te laten worden. Hoewel ik het niet verwacht had, gaat het me vrij goed af. Enige nadeel; ik heb een schuldgevoel van hier tot Tokio en voel me een slechte vriendin omdat ik normaal gesproken me veel meer bezig houd met het lief en leed van m'n vrienden. Nu ben ik voornamelijk druk met mezelf en hoewel ik dat ook echt even wil (I mean, er is genoeg gaande in mijn leven) voel ik me ergens... schuldig omdat ik anderen nu niet meer zo dichtbij lijk te laten komen als voorheen. (Uitzonderingen daargelaten, uiteraard.) Maar daarvoor komt wel in de plaats dat ik mezelf steeds beter leer kennen en steeds beter begin te zien hoe ik dingen moet aanpakken om te groeien. Zo ben ik momenteel druk bezig met het bedenken hoe en wat voor een bijbaantje. Af en toe op kinderen passen is leuk, maar dat is zo willekeurig en totaal niet geregeld (in de zin van; er is geen vast schema voor) dat ik liever iets anders zoek. Ik wil nog wel oppassen, maar dat dan voor erbij.
Hoewel mijn moeder twijfelt of ik bepaalde dingen wel kan, en ik in grote lijnen haar mening deel, wil ik bepaalde dingen wel proberen omdat ik dan in kan groeien. Ik wil me niet telkens blijven verschuilen en telkens die insteek houden van; EUWHWUWHHH AUTISTISCH. Dat kan ik niet! Nee... die instelling.. ik wil als het even kan van mijn diagnose af. Want hij klopt gewoon niet meer. (En ja, je groeit niet over autisme heen, dat wéét ik, maar ik klop niet met de boekjes.) Ja, er is zeker iets 'anders' aan mij, maar ik geloof niet dat het Asperger is. Ik ben niet extreem genoeg. Of ben ik dan een lichte Asperger ofzo? Weet ik het. Maar dus wil ik nadat ik van deze school afben, van die diagnose af. ALs het goed is heb ik mijn behandeling dan ook afgerond, heb ik geen PGB meer nodig voor vakantieweken bij de organisatie en sta ik dan een stuk steviger in mijn schoenen. (Alhoewel ik het aardig de goede kant op vind gaan, haha n3n)
Ik ben zeker nog niet klaar, en ik moet zeker nog bijleren, maar ik voel me nu.. gewoon.. ik weet dat ik het kan. Ja, er zijn nog sick veel tegenslagen en alles, maar... that's cool. Daar kom ik wel overheen. Daar leer ik wel mee dealen. Ik sta er niet alleen voor, ik kan mensen om hulp vragen, tips en tricks om met die dingen te dealen en het voelt fijn om te weten dat ik er niet alleen voor sta. Dat ik best mag vallen. Ik heb het gevoel dat er een net ligt onder mij, dat ik over zo'n koord heen balanceer maar dat de afstand tot de grond niet zo hoog is. En dat zwarte, monster? Die zit onder dat net maar dieper onder de grond.
Alhoewel het prima gaat met het mezelf niet.. meer.. pijn.. doen......
Ja. Dat dus. Dat gaat 'prima'. In de zin van; het een is gestopt. Enkel de gewoontes van vroeger zijn misschien iets erger geworden maar het is nog niet zo dat mijn hele gezicht onder de plekken zit. Mijn arm wel, but oh well. Komt wel goed. Eerst die stress uit m'n leven dan ga ik me daarna daar weer druk over maken.
Tekst werd iets langer dan gepland. But oh wel.. o3o Zo staat het er nu voor.
Don't be too puss(led). I'm still the Shimeji-girl. ~ Kawaii
-
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 213
- Lid geworden op: 27 mar 2013, 16:14
-
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35
03-06-'13
Oooh you! LIES! You're not CutiePie anymore! You turned into a depressive little Kuroneko-biatch.
Nawp. Ik heb al een hele tijd het idee in mijn hoofd om mijn username te veranderen in Kuroneko (zwarte kat, voor de echte Japanse liefhebbers. n.n) omdat Kuroneko komt van Calling en Calling is een epische horrorgame met een goede verhaallijn en etc etc. Dus vanaf vandaag is CutiePie verandert in Kuroneko. Jullie wennen er wel aan. Ik verander niet. >;D
Hoe is het met Kuroneko/CutiePie/Eileen?
Vrij goed, als je het mij vraagt. Hoewel ik zeker nog.. bezig moet met school, en met andere dingen, gaat het wel goed. Ik heb nu al zin in de vakantie! ;D
Oooh you! LIES! You're not CutiePie anymore! You turned into a depressive little Kuroneko-biatch.
Nawp. Ik heb al een hele tijd het idee in mijn hoofd om mijn username te veranderen in Kuroneko (zwarte kat, voor de echte Japanse liefhebbers. n.n) omdat Kuroneko komt van Calling en Calling is een epische horrorgame met een goede verhaallijn en etc etc. Dus vanaf vandaag is CutiePie verandert in Kuroneko. Jullie wennen er wel aan. Ik verander niet. >;D
Hoe is het met Kuroneko/CutiePie/Eileen?
Vrij goed, als je het mij vraagt. Hoewel ik zeker nog.. bezig moet met school, en met andere dingen, gaat het wel goed. Ik heb nu al zin in de vakantie! ;D
Don't be too puss(led). I'm still the Shimeji-girl. ~ Kawaii
-
- Moderator
- Berichten: 1129
- Lid geworden op: 27 mar 2013, 16:43
YOU COULD HAVE WARNED ME YOU KNOW xD
I was already getting the bitch-cannons ready when I saw this 'kuroneko' thing had replied to our ORPG, but then.. PLOTTWIST IT WAS YOU ALL ALONG
Maar he, fijn dat het goed met je gaat o3o
I was already getting the bitch-cannons ready when I saw this 'kuroneko' thing had replied to our ORPG, but then.. PLOTTWIST IT WAS YOU ALL ALONG
Maar he, fijn dat het goed met je gaat o3o
"I can hardly talk with him with your music being so awfully loud!"
"That is to make you shut your cakehole while we're listening to my music."
http://yoloswek.boards.net/
-
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35
Pff, niemand die met zo'n naam als Kuroneko komt. (En niemand die zo goed als Solance kan posten. *ughum*)
LOOK AT HIM. HE IS BEING CUTE AND ADORBS ALL ALONG.
LAYKA
LOOK AT HIM. HE IS BEING CUTE AND ADORBS ALL ALONG.
LAYKA
Don't be too puss(led). I'm still the Shimeji-girl. ~ Kawaii
-
- Moderator
- Berichten: 1129
- Lid geworden op: 27 mar 2013, 16:43
He's like; herpderpIcanseeforever o3o
"I can hardly talk with him with your music being so awfully loud!"
"That is to make you shut your cakehole while we're listening to my music."
http://yoloswek.boards.net/
-
- Voelt zich hier al thuis
- Berichten: 489
- Lid geworden op: 03 apr 2013, 20:35