yourdomain.com

We know

gwn t normale lijstje ;D

(tog wel een fancy naam ;D)

Fancy indeed o3o

Naam; Lyle
Leeftijd; 17
Uiterlijk;
(normaal doe ik innerlijk maar dit keer niet, kom je vanzelf wel achter. ^^ )

well why thank you ;D

naam: chevanne (spreek je uit als sjevan xD i know i have a stange name xD)
uiterlijk:

(klik dr maar op dan is die groter xD)

(je ziet ook wel wat haar persoonlijk heid is xD i tend to change it depending on the rp atmosphere ;D)

begin jij?!

(kehj kehj ik begin wel xDD)

chevanne

neuriënd liep ze op het ritme van de muziek die door de oordopjes kwam.
ze kon eigenlijk nog steeds niet geloven dat ze aangenomen was.
ze stond stil voor een groot gebouw van de platen maatschappij en keek om hoog. awesome... het is zo groot... ze zette haar muziek uit en borg haar ipod en oortjes op in haar zak waar na ze naar binnen liep.

Lyle
"High up above or down below
when you're too in love to let it go.
But if you never try you never know,
just what you're worth."
Een refrein van Fix You, een maar al te bekend nummer van Coldplay, zong hij zachtjes mee terwijl hij de akkoorden op zijn gitaar nadeed. Zijn volgende project was een cover album, waar hij allerlei bekende nummers van bekende artiesten coverden. Hoewel Lyle liever zijn eigen album zou uitbrengen, had de platenmaatschappij gezorgd dat dit er eerst tussen kwam, zodat Lyle alle tijd kreeg om nieuwe nummers te schrijven en 'zijn sound meer te ontwikkelen'. Sound ontwikkelen leek het belangrijkste te zijn wat er was, of zo. Elke keer als Lyle's bazen het erover hadden leken ze nog net geen orgasme te krijgen. Lyle kon het niet schelen, zolang hij maar kon zingen. Daarbij, zijn idiote bazen waren over andere dingen ook enthousiast. Er zou een meisje komen vandaag, en die moest hij rondleiden en dergelijke, ofzo. Er was iets bijzonders met het meisje en hij zou haar wel leren kennen. As if het zijn bedoeling was. Ze kon hier ieder moment zijn maar hij had gewoon zijn muziek nodig voor vandaag.
Hij zette nog een keer Fix You van Coldplay in, puur omdat het gewoon zo heerlijk klonk. Wauw. Jeb, Lyle was een grote Coldplay aanhanger. Hij voelde zich dan ook doodgelukkig dat hij samenwerkte met Parlophone.

chevanne

ze keek even rond. er waren redelijk veel mensen... ze liep naar de receptie om te vragen waar ze heen zou moeten. ze zeiden dat ze gewoon even ergens kon gaan zitten tot een ene lyle er was om haar rond te leiden dus ging ze ergens zitten en deed haar oordopjes en zette een liedje van 'he is we' aan. het was niet een heel bekende band maar ze vond hun liedjes altijd zo mooi. de tekst van 'breath' klonk in haar oren en ze zong in haar hoofd mee

She opens her eyes
Suddenly she cries
"Can we help her?
Can we help her?"
And she replies

You know, I fake it oh so well
That God himself can't tell
What I mean and why my words are
Less than parallel

Lylve
"LYle, jemig, ze zit beneden op je te wachten!" Geschrokken keek Lyle op en staarde in het boze gezicht van een van de secretaresse die waarschijnlijk gedaan werd door zijn bazen.
"Oh. Uh, okay. Tof?" Lyle haalde zijn schouders op en zette zijn gitaar neer op de grond. "Ik dacht dat ik aankomend zangtalent was en dergelijke. Had niet verwacht dat ik uiteindelijk mensen moest rondleiden." Deze uitspraak was verbitterd en kwam voornamelijk voort uit het feit dat hij ook nog andere dingen wou doen vandaag. Maar hij ging uiteindelijk maar braaf naar beneden en zag een onbekend meisje zitten. Dat zou haar wel zijn.
"Euh, hi." Lyle stak zijn handen in zijn zakken en keek nors naar het meisje. Normaal was hij wat vriendelijker, maar voor vandaag had hij het gehad. Hij had gedacht dat hij vandaag veel zou zingen maar voor zover hij nu kon zeggen, was dat niet de opzet. "Ik geloof dat ik je moet rondleiden, ofzo. Ben Lyle," was zijn manier van voorstellen.

chevanne

ze zag dat er een jongen kwam aan lopen en deed snel haar muziek uit en haar oortjes uit. "Euh, hi." zei hij en ze glimlachte naar hem op. "Ik geloof dat ik je moet rondleiden, ofzo. Ben Lyle," zij hij. ze stond op en zei glimlachend. "ik ben chevanne, en bedankt" ze stopte snel haar ipod en zo in haar zak.

Lyle
Een bijzondere naam had ze, vond hij. Het meisje, Chevanne, stond op en stopte haar Ipod in haar broekzak. Hij wachtte tot ze klaar was en nam haar toen mee. "Ik denk dat ik je maar eerst meeneem naar de afdeling waar ik werk. Verwacht niet te veel van de rondleiding want ik laat je echt alleen maar de basisdingen zien, daarna dump ik je bij de gozer die jou bij mij heeft gedumpt." Het kwam er botter uit dan zijn bedoeling was, maar dat wist hij zelf niet. Hij liep met haar naar de lift toe en drukte op het knopje. De lift kwam naar beneden suizen en liet twee jonge meiden eruit. Blijkbaar konden ze hem, want ze begonnen te gillen.
"Oh mijn hemel, jij bent het! Jij bent Lyle! Ze zeiden dat je er niet was! Oh mijn god wat gaaf! Mag ik een handtekening? Ik ben groot fan!" Lyle keek wat ongemakkelijk om zich heen en knikte toen. "Sure, no problem. Aan wie heb ik de eer?"
"Melissa. Melissa Brooklyn" Hij nam de pen aan en maakte zijn handtekening. Hoewel hij al een tijdje bezig was, was hij nog niet echt gewend aan het feit dat random mensen zijn handtekening vroegen. Toen de meiden weg waren, stond hij zwijgend naast Chevanne in de lift. Hoewel hij wist dat hij kon zingen, was hij onwijs onzeker over zichzelf en wou hij niet arrogant overkomen.

chevanne

"Ik denk dat ik je maar eerst meeneem naar de afdeling waar ik werk. Verwacht niet te veel van de rondleiding want ik laat je echt alleen maar de basis dingen zien, daarna dump ik je bij de gozer die jou bij mij heeft gedumpt." het klonk erg bot maar dat maakte haar niet echt uit. hij drukte op het knopje van de lift en toen er 2 gillende meiden uit kwamen knipperde ik even verbaast met mn ogen. hij was bekend...
toen we in de lift stonden was ik nog steeds verbaast "ehm... je bent bekend..." zei ik. raar dat k hem niet kende dan..